1. Algemene informatieKung Fu Panda
Dreamworks Animation
2008
De luie panda Po werkt in een noedelrestaurant, maar in zijn dromen is hij een Kungfu meester. Als (oud) Kungfu meester Oogway de schildpad een visioen krijgt over de ontsnapping van de gevaarlijke Tai Lung uit de gevangenis moet de Dragon Warrior gekozen worden. Hij zal de enige zijn die de machtige zwarte kungfu krijger Tai Lung kan verslaan. Po gaat bij de verkiezingen van de Dragon Warrior kijken, maar de deuren zijn al gesloten als hij aankomt omdat hij te lang over het traplopen doet. Toch probeert Po binnen te komen, op een stoel met vuurwerk eraan komt hij midden in de verkiezingen terecht. Meester Oogway beschouwt dit als een teken en kiest daarom hem als Dragon Warrior. Op het moment dat Po’s meester, Shifu, ontdekt dat Po totaal geen Kung Fu kan, ontsnapt Tai Lung uit de gevangenis. Zal het Po lukken om Tai Lung te verslaan en het dorp te redden?
De directors van Kung Fu Panda zijn Mark Osborne en John Stevenson. Het verhaal is geschreven door Jonathan Aibel, welke het scenario voor zijn rekening nam en Glenn Berger, welke voor het script zorgde. Ethan Reiff en Cyrus Voris hebben verder ook geholpen met het schrijven van het verhaal.
De stemmen van de karakters uit de film zijn ingesproken door bekende sterren. De volgende sterren hem hun stem aan de film geleend: Jack Black (Po), Dusting Hoffmann (Shifu), Angelina Jolie (Tigress), Ian McShane (Tai Lung), Jackie Chan (Monkey), Seth Rogen (Mantis), Lucy Liu (Viper), David Cross (Crane), Randall Duk Kim (Oogway).
Als we naar het genre gaan kijken dan is het een echte film voor de hele familie. Het is een animatie film vol met humor en actie.
Kung Fu Panda is een film die bewijst dat men het vermogen heeft om Chinese cultuur te creëren en op de markt te brengen, met een entertainment element. De film is goed gevuld met Chinese elementen. Het belangrijkste personage in de film is Po, de Panda. De panda is in China de nationale schat. De andere personages in de film, zoals de aap, de slang, de rode kroonkraanvogel, de tijger en de bidsprinkhaan zijn de klassieke vertegenwoordigers van de Chinese krijgskunsten. In de film is de Chinese beeldtaal goed gebruikt. De Chinese cultuur is niet langer meer een last voor de creativiteit. Nee, men heeft een goede manier gevonden om de Chinese cultuur toe te passen en om er actieve en levendiger entertainment mee te maken
2. Verwijzing naar klassieke kunsten
Klassieke kunsten:Leonardo Da Vinci:
In de film wordt Po op een gegeven moment behandeld door Mantis en door Viper. Po krijgt van hun een acupunctuur sessie. Op een gegeven moment houdt Viper een doosje omhoog. In dit doosje staat de tekening van Po, waarop te zien is waar Mantis de naalden moet prikken. Deze tekening van Po zijn wij als verwijzing naar het werk van Leonardo Da Vinci. ALs je goed naar de tekening van Po kijkt, zie je namelijk daarachter de man getekenend, in het rondje. Nu is het alleen nog kijken of de verhoudingen van Po ook kloppen, volgens de theorie van Da Vinci.
Het Futurisme:
Een andere kunst die we terug zien in de film is het Futurisme. Dit is op meerdere momenten terug te zien, zo ook tijdens het eetgevecht met de stokjes. Po springt dan in de lucht om het eten uit te lucht te pakken. Dit wordt in slow motion afgespeeld. De muziek die erbij wordt gebruikt zorgt ervoor dat het langzame nog meer wordt benadrukt. Dit zie je toch meerdere keren in de film terug komen. Maar wat is nu het futurisme. Futurisme komt van het woord futuro, wat toekomst betekend. Het is van oorsprong een Italiaanse beweging, een kunststroming die, van 1909 tot 1914, is ontstaan uit het kubisme. Kenmerken van het futurisme zijn de snelheden, de energie, agressie, de krachtige lijnen, vooruitgang en de nieuwe technologie.
Giacomo Balla, Auto in een race, 1914
In dit werk van Etienne-Jules Marey is mooi te zien hoe futurisme en animatie samen kunnen gaan. de vertragende beelden tijdens de gevechten lijken op het beeld dat Marey hier maakt
Turner: 
Joseph Mallord William Turner was een Engelse romantische kunstschilder. Hij schilderde voornamelijk landschappen zeegezichten. Turner wordt gezien als de "schilder van het licht". Hij is vooral bekend om zijn olieverfschilderijen van zeer grote afmetingen, maar daarnaast is hij ook een van de grondleggers van de Engelse aquarellandschapschilderkunst. De werken die Turner later maakt vertonen echter steeds meer een aquarelachtige vervloeiing van de vormen. In de film Kung Fu Panda herkennen wij het werk van Turner terug. Er zijn momenten in de film dat het chineese landschap wordt weergegeven als een schilderachtig land. Met de rode zon en de overlopende kleuren. Dit zijn de momenten waarop wij aan de schilderingen van Turner moesten denken.
Chinese kunsten:
De
klassiek chinese pentekeningen met heuvels omhuld door mist/wolken, zwarte takken met bloesem en hier en daar een opgaande zon. Dat is een beeld dat de achtergrond van veel scenes vormt. Hier en daar zie je ook taferelen met bomen. Ook deze zijn vaag weergegeven wat een dromerig chinese landschapsfeer veroorzaakt. Eige
nlijk is deze Chinese achtergrond heel consistent doorgevoerd in alle scenes die zich buiten bevinden. Pas aan het einde van de aftiteling zien we een westerse blauwe lucht met witte wolken.
Wang Hui. A Thousand Peaks and Myriad Ravines. 1693
Natuurlijk is niet alleen de achtergrond van de film gebaseerd op Chinese kunst. De gebouwen zijn gebaseerd op Architectuur uit China.
In Chinese verhalen is de draak een verheven een heilig dier. Hij kan manen hebben als een leeuw, hoorns boven zijn ogen en vinnen en schubben als een vis. Hij ademt vuur uit. Als de draak boos is veroorzaakt hij regen wind en storm. Maar de Chinese draak kan ook geluk brengen. Als je tijdens een zware bui omhoog kijkt zou je een glimp van een draak op kunnen vangen. Lukt je dat dan is een leven vol grote rijkdom je deel. (Uit kijken is de kunst Casterman 1992).
Peaches symbolize longevity and health–and they’ve been at it for at least two thousand years (potentially longer). Images of peaches are supposed to attract long life and good health. A type of steamed dim sum, shaped and colored like a white, blushing peach, is served at festivals and birthdays as a way of consuming longevity energy–and peaches themselves are eaten and offered in much the same way. (from plasticpumpik.worldpress.com)
Voor de tempel staan de traditionele Chinese leeuwen. Ze missen alleen wel de wereldbol en de welp onder hun poten die je in China ziet.
Op de site www.bodhitv.nl/files/kung-fu-panda-250x250.jpg vond ik deze schildering. Po wil op een gegeven moment bij het kiezen van de drakenstrijder aanwezig zijn. Hij is echter te laat om binnen te komen, waardoor hij op alle mogelijke manieren probeert om toch aanwezig te zijn. Uiteindelijk bindt hij zichzelf vast op een stoel met vuurwerk eronder. Dit is, volgens deze site, een verwijzing naar Wan Hu, de eerste 'astronaut' ooi. Het was een Chinese filosoof die rond 1500 vuurwerk onder zijn stoel bond. Dit deed hij omdat hij dacht dat hij op deze manier naar de sterren kon vliegen. Dit is wat op dit schilderij / deze tekening is afgebeeld.
In de tempel van de drakenkrijgers is de drakenrol te vinden. Deze drakenrol wordt vastgehouden door een draak. De draak heeft een belangrijk symbool in de Chinese cultuur. De draak zou bestaan uit drie delen, de kop, de romp en de staart. Met de draak zouden negen gelijkenissen gemaakt kunnen worden, te weten: de horens als een hert, de schedel van een kameel, ogen als een demon, een nek als een slang, de buik van een zeemonster, schubben als een karper, klauwen als een arend, de voetzolen van een tijger en de oren van een os. De draak zou worden aangeroepen in de tijden van droogte, want hij zou de regen en donder beheersen. je ziet dat de draken afgebeeld worden bij bijna alles wat met de keizer te maken heeft, zo ook dus in de tempel. Bij de draak die de drakenrol vastheeft zijn veel van deze punten ook te herkennen. (bron is het boek 'De verboden Stad' van Hironobu Kohara)
Maar enkele Japanse elementen ontbreken ook niet in de film. De film start met een droom van Po waar hij door de regen loopt. Gelijkenis met het bekende werk van Hiroshige (Oshahi Bridge ateke in suden shower) komt naar voren.
Ook lijken de kamers waar de vijf slapen ook meer Japans dan Chinese, door de houten latten met wit doek en het slapen op matten.
Ook de bloesem van de perzikboom is naar ons idee Japans. In Chinese kunst zie je meestal witte of rode bloesem
Beelden paaseiland:
Op een gegeven moment gaat Po met Shifu trainen. Hier begint het verhaal dat hij gaat trainen voor eten. Dit gebeurt bij het heilige water. Wat wij op dit moment in de film terug zagen waren de beelden van paaseiland. De bovenste foto is een foto van paaseiland en de tweede foto komt 
uit de film. Het achterste beeld is hier goed te herkennen. Nu waren we bezig met het zoeken van Chinese kunst op internet en toen kwam ik een foto tegen van een natuurbeeld, welke bij hun in China is gemaakt en staat. Het eerste beeld van deze foto is ook weer sprekend te herkennen bij de foto van Po. Hierdoor kunnen we zeggen dat de makers geinspireerd kunnen zijn door de 
beelden van Paaseiland, of door de beelden die in China zelf staan.
Beeldaspecten:
Kleur:
Het kleurgebruik in de film. In de film wordt veel gebruik gemaakt van kleuren. Dit is al te zien in de omgeving, Zo is er een keer een afbeelding van de omgeving, waarin alles groen is gemaakt en de wateren gewoon blauw. Maar er zijn ook stukken waarbij de omgeving een mooie rode lucht heeft of een blauwe lucht. Wel hangt er bij veel van deze landschappen mist om de bergen heen.
Opvallend in het stuk bij Tai Lung in de gevangenis is dat alles blauw is. De lucht is blauw en de sfeer die binnen wordt gezet , wordt ook met de blauwe kleur gezet. Dit alles is omdat blauw toch voor het koude staat. In de gevangenis wil men dit oproepen, waardoor de keuze voor blauw een goede keus is geweest.
Een ander opvallend stukje met kleurgebruik is de lucht tijdens het eindgevecht. Terwijl Shifu staat te wachten op Tai Lung wordt de lucht al donkerder. Op het moment dat Tai Lung dan voor hem staat is het grijs buiten en onweert het. De ‘slechterik’ Tai Lung komt en het weer is ook heel slecht. Het kleurgebruik in de lucht neemt vormt zich dus naar het personage. Dit zie je ook op het moment dat Po erbij komt. Op het moment dat Po tegen Tai Lung gaat vechten zie je dat de kleur van de lucht weer veranderd. Het grijze van Tai Lung, verandert in het blauwe en rustige van Po. Po is de ‘goede’ in dit verhaal, waardoor je de lucht ook weer in het goede ziet veranderen. Op deze manier is er goed met de kleuren gespeeld.
Wat je ook nog ziet in het kleurgebruik is dat geel wordt ingezet bij het keizerlijke. Op het moment dat we in de tempel zijn, dan zien we bijvoorbeeld buiten dat de lucht geel is. Dit gele zie je op meer manieren tijdens dit soort momenten terug. Het rood staat voor geluk wat ook goed terug te zien is in de film.
Vormen:
Als we naar Po gaan kijken en de beeldaspect vorm, dan kunnen we zien dat de ronde vormen veel bij Po zijn gebruikt. Po heeft een rond hoofd, waarbij zijn ogen (de zwarte vlekken) over het algemeen ook altijd rond zijn. De vorm van zijn buik is ook rond. Op deze tekening is ook goed te zien dat de zool van zijn voet rond is. Dit ronde laat zien dat Po enthousiast is, hij staat toch vrolijk in het leven en dit is terug te zien in de vormen die zijn gebruikt. Op het moment dat Po verdrietig is dan zie je dit ook goed terug. Je ziet dan bij Po dat zijn ogen gaan hangen (krijgen druppelvormen), daarnaast gaat ook zijn buik meer naar beneden hangen, zijn houding zakt in elkaar.
Bij Shifu zijn meer de vierkante, de hoekige vormen gebruikt. Als je naar zijn lichaam kijkt dan is goed te zien dat Shifu echt een rechthoek is. Zijn hoofd is wel iets ronder, maar weer niet zo rond als die van Po. Opvallend bij het hoofd van Shifu is wel dat zijn ogen rond zijn. Maar boven zijn ogen heeft hij weer dikke wenkbrauwen, welke naar beneden hangen, wat hem een wijze uitstraling geeft.
Tai Lung is zeer groot. Deze grote hebben de makers extra aangestipt door de vorm van een omgekeerde driehoek te gebruiken. Boven, bij zijn schouders is Tai Lung zeer breed. Deze breedte loopt echter af naar beneden. Als je naar zijn gezicht kijkt, dan heeft hij bijzondere vormen in zijn gezicht. Als eerste zijn kijk. Zijn gehele kaak en kijklijn is hoekig. Het gedeelte van zijn kin tot neus heeft een vierkante vorm. Zijn ogen daarboven zijn dan heel smal en wat langwerpiger, welke weer naar achter toe lopen. Deze vormen in zijn gezicht, zorgen voor de woeste uitstraling die hij heeft. De dikke nek, benadrukt nog een keer extra dat hij groot is en sterk moet zijn.
Oogway is de schildpad. Bij Oogway hebben ze gezorgd voor een lange nek, die van een bredere onderkant naar boven loopt. Het lijkt hierdoor nek van een fles. Zijn hoofd is klein. Hij heeft niet een heel rond hoofd, maar zijn hoofd kunnen we ook niet vierkant noemen. Hij heeft een brede mond, die eigenlijk de gehele breedte van zijn gezicht beslaat. Zijn ogen zijn rond en komen een stuk naar voren. Door de kleine vormen, maar wel hele duidelijke en specifieke tekeningen (de manier waarop hij kijkt), is te zien dat Oogway een rustig karakter is. Hij ziet er altijd heel vredig uit in zijn houding, wat je ook terug ziet in de vormen. Het is niet hoekig, maar ook niet helemaal rond. Het zit ertussen. Al het kleine en fijne zorgt ook voor het vredige.
Tigris de eerste vrouw in het verhaal. Dit is ook goed te zien aan haar uiterlijk en de vormen die zijn gebruikt. Bij Tigris zijn mooie ronde vormen gebruikt in haar gezicht, met mooie hoekige kaaklijnen. Haar mond (het witte stuk) is net een kommetje en loopt door naar haar ogen. Haar kaaklijnen lopen naar achter. Door de stand van de ogen, het kleine, langwerpige en dichtgeknepen, heeft ze de uitstraling dat je wel bang voor haar moet zijn. Toch zie je in de film ook een lieve en onschuldige kant van haar terug. Dit bijvoorbeeld als ze verteld over vroeger, toen ze nog jong was. Daarnaast zorgen de tekeningen op haar gezicht en de stand van haar mond er ook voor dat de agressie weer iets is afgenomen.
Bij Monkey hebben ze weer de driehoeksvorm gebruikt. Dit is goed te zien op het moment dat hij aan het mediteren is. Hij zit dan op zijn staart, de punt van de driehoek, wat breed naar boven toe uit loopt, naar zijn schouders toe. Het gezicht van Monkey is rond. Zijn ogen en zijn mond hebben ook ronde vormen, die aangestipt zijn met het zwarte. Bij Monkey zijn er verder geen hoekige vormen terug te zien.
Viper is de slang in het verhaal. Ze heeft een klein gezichtje die zeer vrouwelijk is. Dit komt door de vormen die zijn gebruikt. Haar ogen komen goed uit haar gezicht. Het zijn ovale ogen. Daarnaast heeft ze oogleden met lange wimpers die haar nog vrouwelijker laten lijken. Verder heeft ze een lange brede mond, die haar een lieve en vrouwelijke uitstraling geven. Als laatste heeft ze op haar hoofd twee witte dingen zitten, wat het idee van haar geeft. Dit alles bij elkaar, geeft haar een zeer vriendelijke en vrouwelijke uitstraling.
Mantis is de sprinkhaan. De vormen die bij Mantis terug te zien zijn, is als eerste de vorm van boon. Die zien wij terug in lijf. Hij heeft een buik die naar beneden hangt, met spitse vleugels erop, wat uitstraalt dat hij je wel kan prikken, dat je niet met hem moet spotten, ondanks dat hij klein is. Dit is ook in zijn gezicht te zien. Zijn kaak heeft de vorm van een peer. Aan de onderkant bol en aan de bovenkant naar elkaar toe lopend. Zijn kaken staan (op deze foto), niet helemaal op elkaar, wat agressie uitstraalt. Zijn grote ogen zorgen ervoor dat hij ze toe kan knijpen. De ogen hebben een ovale vorm, waardoor hij hier ook agressie mee uit kan stralen. Zijn vleugels heeft hij in de houding waarbij je ook voelt dat je niet met hem moet spotten. Ondanks het kleine lijfje van Mantis, straalt hij wel uit dat je hem niets aan moet doen.
Crane is de kraanvogel uit het verhaal. Met zijn lange, spitse snavel, lange nek, lange benen en wijd uitslaande vleugels kan hij zich zeer groot maken. Dit zijn dan ook de belangrijke vormen in zijn karakter. Hij is vooral lang. Bij het einde van zijn benen en zijn romp is een wat hoekige vorm te zien, maar bij zijn hoofd (de bolling aan de bovenkant), zie je weer dat dit niet het geval is. Zijn vleugels lopen van smal naar wijd, wat hem opeens best breed maakt.
Compositie
compositie driehoekvorm zie je veel ook hier.
- ruimte / omgeving
In dit beeld zie je een extreme diepte door het snel naar elkaar toelopen van de lijnen van de brug maar ook door het kleurgebruik
3. Recensies
Op de site van de fillm http://www.kungfupanda.com/ is een onderdeel:
creating an ancient world
Hierin schrijft producer Melissa Cobb over de Chineese tradietie: beauty in emptiness: simplicity in the shot to allow the eye to focus on the character and the amazing sets that had been created.
Zibach schrijft in hetzelfde deel: The villagers shapes are based on circles, which vreated a nice rounded and pleasant and happy feel. When the actond turns mofer dangerouw things get more pinty and angular. So that simple shape theory really rule the overall design
Voor de omgeving hebben de producers zich laten leiden door de omgeving van de Li-rivier en de stad Guilin. Ook het jadepaleis bepaalde de film.
In de film werd de chineese kijk op kleuren gebruikt:
goud is voor de keizer
rood voor geluk
de wereld van Tai lung is blauw, een koude kleur want hij is een sneeuw luipaard.
Kung Fu Panda
From Wikipedia, the free encyclopedia
Kung Fu Panda is a 2008 American animated film. It was directed by John Wayne Stevenson and Mark Osborne and produced by Melissa Cobb and stars Jack Black as Po.
Set in ancient China, the plot revolves around a bumbling panda who aspires to be a kung fu master. After a much-feared ex-disciple is prophesied to escape from prison, Po is foretold to be the Dragon Warrior by the head of the temple, much to his shock and surprise, as well as the chagrin of the resident kung fu warriors.[1]
The computer animation in the film was more complex than anything DreamWorks had done before. As with most DreamWorks animated films, Hans Zimmer (collaborating with John Powell this time) scored Kung Fu Panda. He visited China to absorb the culture and get to know the China National Symphony Orchestra as part of his preparation.
Production designer Raymond Zibach and art director Tang Heng spent years researching Chinese painting, sculpture, architecture and kung fu movies to help create the look of the film.[11]
Zibach said some of the biggest influence of him are the more artful martial arts films such as Hero, and House of Flying Daggers and Crouching Tiger, Hidden Dragon.[11] The aim for the film, which took four years to make, was to have a good blend of the two, as well as to give it an "epic" feel, unlike other DreamWorks animated features which resorted to "pop songs and celebrity references."[12]
The hand-drawn animation sequence at the beginning of the film was made to resemble Chinese shadow puppetry.[15] The opening, which was directed by Jennifer Yuh Nelson and produced by James Baxter, was praised by The New York Times reviewer Manohla Dargis as "striking" and "visually different from most mainstream American animations".[16] Other reviewers have compared the opening to the evocative style of Genndy Tartakovsky's Samurai Jack.[17][18] The rest of the film is modern computer animation, which uses bright, offbeat colors to evoke the natural landscape of China.[15] The end credit sequence also features hand-drawn characters and still paintings in the background.[15]
Richard Corliss of Time Magazine gave the film a positive review, stating the picture "provides a master coursed in cunning visual art and ultra-satisfying entertainment".[29] The New York Times said, "At once fuzzy-wuzzy and industrial strength, the tacky-sounding Kung Fu Panda is high concept with a heart," and the review called the film "consistently diverting" and "visually arresting".[16] Chris Barsanti of Filmcritics.com commented, "Blazing across the screen with eye-popping, sublime artwork, Kung Fu Panda sets itself apart from the modern domestic animation trend with its sheer beauty [...] the film enters instant classic status as some of the most gorgeous animation Hollywood has produced since the golden age of Disney."[30] The Chicago Tribune called the film "one of the few comedies of 2008 in any style or genre that knows what it’s doing". Roger Ebert gave it three stars praising the animation, action scenes, and saying that older viewers will be forgiving. However, Ebert also stated that the story was predictable and Po was a tired character.
Kung Fu Panda was also well-received in China[36]. It made nearly 110 million Chinese Yuan by July 2, 2008, becoming the first animated film to make more than 100 million Yuan in Chinese box offices.[37][38] The Chinese director Lu Chuan commented, "From a production standpoint, the movie is nearly perfect. Its American creators showed a very sincere attitude about Chinese culture."[39][40] With the film's success at the Chinese box office, some people within China have questioned the quality of China's domestic animations. The fact that such a successful film based on Chinese culture was created by the American movie industry has led to some Chinese introspection.[41][42][43]
The release of the film in the land where it was set was not without controversy. Zhao Bandi, a Chinese artist and fashion designer who specializes in panda-related designs, launched an online petition suggesting that the film should be boycotted.[44][45] In his petition, Bandi stated that Hollywood was seeking to profit from Chinese culture. The film was aired soon after the 2008 Sichuan earthquake, and the petition said that the film was in poor taste to be released so soon after the disaster, given that pandas live within the area affected by the quake. Bandi also protested against the fact that the film was produced by DreamWorks, which is owned by Steven Spielberg. Spielberg withdrew from his role as an adviser to the 2008 Summer Olympics over concerns about China’s role in Sudan (although Spielberg is not one of the producers of Kung Fu Panda). Zhao Bandi admitted that he had not actually seen the film prior to the petition.[46] However, while postings on his website both praised and criticized the film, many people said that there was no reason to boycott it. Zhao's complaints prompted an online backlash asserting that an entertaining film paying tribute to Chinese heritage would be welcome at this difficult time,[47] and some even questioned whether this was just a publicity stunt by the artist.[46]
Soundtrack
Main article: Kung Fu Panda soundtrack
As with most DreamWorks animated films, composer Hans Zimmer scored the film. Zimmer visited China in order to absorb the culture and got to know the Chinese National Symphony as part of his preparation; in addition, Timbaland also contributed to the soundtrack.[51] The soundtrack also includes a partially rewritten version of the classic song, "Kung Fu Fighting", performed by Cee-Lo Green and Jack Black for the end credits. Furthermore, in some versions, the ending credit was sung by Rain. Although Zimmer was originally announced as the main composer of the film, during a test screening, CEO of DreamWorks Animation SKG Jeffrey Katzenberg announced that composer John Powell would also be contributing to the score. This marked the first collaboration in eight years for the two, who had previously worked together on Dreamworks' The Road to El Dorado and the action thriller Chill Factor. A soundtrack album was released by Interscope Records on June 3, 2008.[52]
Fuzzy Outsider, Kicking His Way Toward His Dream
New York Times
By MANOHLA DARGIS
Published: June 6, 2008
At once fuzzy-wuzzy and industrial strength, the tacky-sounding “Kung Fu Panda” is high concept with a heart. Even better, this animated feature from DreamWorks is so consistently diverting and visually arresting that it succeeds in transcending its storybook clichés. The tale has the consistency of baby pablum — it’s nutritious and easy on the gums — but there’s enough beauty and pictorial wit here from opening to end credits, enough feeling for the art and for the freedom of animation, that you may not care.
Enlarge This Image
DreamWorks Animation and Paramount Pictures
Dustin Hoffman voices the character Master Shifu in "Kung Fu Panda."
The panda of the title is Po, a generously proportioned mound of roly-poly black-and-white fun voiced with gratifying restraint by Jack Black. You know the next turn in the road as well as any Disney-and-Pixar-weaned 7-year-old: Po is different, Po has a dream, Po has to struggle and so forth. Po also has a loving father, naturally (and no mother, predictably), a loosey-necked goosey, Mr. Ping (James Hong), who runs a noodle shop that he hopes his son will take over one day. Po’s unlikely passion for kung fu intervenes, leading him out of the noodle shop and into the metaphoric hot pot, whereupon he kicks, grunts and groans toward his destiny amid the usual clutter of colorful sidekicks and one nasty foe (Ian McShane, grrr).
For an ostensible outsider, Po conforms very much to familiar animated-movie type. Like Nemo and the rest of his cartoon brethren, he needs to embark on the hero’s journey, which he does with help from a miscellany of pals voiced by the usual A- and B-listers. Among those nudging and guiding Po is Master Oogway (Randall Duk Kim), an ancient turtle with a mellifluous voice and long, liquid neck who, um, invented kung fu and now serves as the spiritual adviser (Yoda) to an elite squad, including a kung fu master, the mustachioed red panda Shifu (Dustin Hoffman), and his students, the Furious Five: Tigress (Angelina Jolie), Viper (Lucy Liu), Monkey (Jackie Chan), Crane (David Cross) and Mantis (Seth Rogen).
The screenplay by Jonathan Aibel and Glenn Berger is ho-hum without being insulting, a grab bag of gentle jokes, sage lectures, helpful lessons and kicky fights. There is none of the self-conscious knowing that characterizes the Pixar factory, which makes the whole thing seem either winningly innocent or terribly cynical, depending on your mood and worldview. I’ll go with innocent, at least on first viewing, because while “Kung Fu Panda” is certainly very safe, its underlying sweetness feels more genuine than not. The Ayn Randesque bottom line of Pixar’s “Incredibles” can be difficult to argue with — namely, if everybody is special, no one is — but the heroic outsider has his own durable appeal, particularly if he’s a great big bouncing ball of fat and fuzz.
That outsider is even more irresistible when nestled amid so much lovingly created animation, both computer generated and hand drawn. The main story, executed via 3-D animation (all done on computers) and directed by John Stevenson and Mark Osborne, fluidly integrates gorgeous, impressionistic flourishes with the kind of hyper-real details one has come to expect from computer-generated imagery: photorealistically textured stone steps, for instance, and fur so invitingly tactile you want to run your fingers through it. One of the pleasures of “Kung Fu Panda” is that instead of trying to mimic the entirety of the world as it exists, it uses the touch of the real. The character designs may be anatomically correct, but they’re cartoons from whisker to tail.
In the end, what charms the most about “Kung Fu Panda” is that it doesn’t feel as if it’s trying to be a live-action film. It’s an animation through and through, starting with the stunningly beautiful opening dream sequence, a graphically bold hand-drawn interlude rendered by James Baxter that looks like an animated woodblock print with slashes of black and swaths of oxblood red. This opener is so striking and so visually different from most mainstream American animations that it takes a while to settle into the more visually familiar look of the rest of the movie. And while nothing that comes afterward really compares to it, a volley of arrows that falls down like red rain and a delicate swirl of pink petals come delightfully close.
“Kung Fu Panda” is rated PG (Parental guidance suggested). But not required.
KUNG FU PANDA
Opens on Friday nationwide.
Directed by John Stevenson and Mark Osborne; written by Jonathan Aibel and Glenn Berger, based on a story by Ethan Reiff and Cyrus Voris; music by Hans Zimmer and John Powell; production designer, Raymond Zibach; visual effects supervisor, Markus Manninen; produced by Melissa Cobb; released by DreamWorks Animation and Paramount Pictures. Running time: 1 hour 35 minutes.
WITH THE VOICES OF: Jack Black (Po), Dustin Hoffman (Shifu), Angelina Jolie (Tigress), Ian McShane (Tai Lung), Jackie Chan (Monkey), Seth Rogen (Mantis), Lucy Liu (Viper), David Cross (Crane), Randall Duk Kim (Oogway), James Hong (Mr. Ping), Michael Clarke Duncan (Commander Vachir) and Dan Fogler (Zeng).
CANNES (Hollywood Reporter) - Martial arts movies have always had a certain cartoonish element, so DreamWorks Animation's "Kung Fu Panda" makes perfect sense.
ENTERTAINMENT FILM
Taking full advantage of Cinemascope's wide screen to splash quicker-than-the-eye action across striking Chinese landscapes, animators led by directors John Stevenson and Mark Osborne deliver a movie that is as funny as it is frantic.
Although it's aimed primarily at youngsters, "Kung Fu Panda" embraces humor that plays well across age groups and nationalities. Certainly the sustained applause at its Cannes Film Festival world premiere here bodes well for international box office success. The film opens domestically on June 6.
The stroke of genius is, of course, the film's hero: the big, lovable bear that is the Chinese panda. Sweet looking, perhaps a bit clumsy, seemingly unflappable, what could be an odder hero for a kung fu movie? Transforming a panda named Po -- voiced by big, lovable Jack Black -- into a kung fu fighter to save a threatened village in ancient times is essentially the entire movie.
He does not start with a lot of promise, only a boundless enthusiasm for the discipline and a seeming inability to perform its simplest tasks. His dad, a goose named Mr. Ping (James Hong) -- that discrepancy is never clarified -- runs a noodle shop and expects his son to follow in his web steps.
But Po longs to train under Master Shifu (Dustin Hoffman) and alongside his heroes, the Furious Five: Tigress (Angelina Jolie), Viper (Lucy Liu), Mantis (Seth Rogen), Crane (David Cross) and Monkey (Jackie Chan). He miraculously fulfills this impossible dream when the inventor of kung fu, Oogway the turtle (Randall Duk Kim), anoints him the long-prophesied Dragon Warrior.
Comic calamities pile on top of one another until Shifu recognizes Po's true driving force: his insatiable appetite.
A bun or a cookie snatched from his grasp has Po performing feats of remarkable agility and no little ferocity. He is soon ready to face the villainous Tai Lung (Ian McShane), a snow leopard who descends on the fearful village to exact revenge his own rejection as the Dragon Warrior.
Like most chopsocky movies, "Kung Fu Panda" strays not at all from its twin goals of action and comedy. Whatever points the script by Jonathan Aibel & Glenn Berger want to make to children about pursuing goals, it does so quickly and gets back to the fights. A battle along a rope bridge between the Furious Five and Tai Lung and Po's showdown with his adversary dominate the final third of the film after the mostly comic run-up to those combats.
The animation is clean and vivid: Backgrounds and sets are appreciative tributes to Chinese landscape art and architecture; the fighting style of each animal, whether a snake, a tiger or a monkey, is subtly rendered; and the filmmakers clearly have studied the best Asian martial arts films to spark inspiration for those gravity-defying stunts.
Reuters/Hollywood Reporter
Op de site, http://www.imdb.com/title/tt0441773/goofs staan een aantal opvallendheden beschreven van de film, dingen die niet kloppen. Ik heb ze hier bij gezet doordat ze misschien wel van pas kunnen zijn in ons verdere onderzoek. Misschien kunnen we hier iets mee.
- Continuity: During Tai-Lung's escape scene, he tosses 4 spears into the air. When he jumps up he only kicks 3 spears, but 4 are shown crashing into the prison wall.
- Continuity: After Po accidentally breaks the Urn of Whispering Warriors, the pieces move around on the floor.
- Continuity: Po gets all dirty when when he finally lands in the arena, but after he is selected as the Dragon Warrior, he is clean again.
- Continuity: When Master Shifu throws two clay discs into the air for Master Tigress to demonstrate the proper use of a split kick, you can see more on the ground. The aerial view is missing the other discs.
- Continuity: When Po wakes up in the beginning of the movie a throwing star falls down and lands on the floor. Later when he tries to throw it back up on the wall you see the original throwing star is still in the wall.
- Continuity: When Po tries to use the bamboo to vault into the ceremony he makes a big crack in the wall - however this disappears right away as it is never to be seen again.
- Continuity: Before Po catches the last dumpling, he jumps over and behind Shifu. In the following close shot, we see Shifu looking straight up as if Po was still right above him. Moreover in this close shot, Po's shadow passes over Shifu. This is inconsistent too, as Po's shadow clearly points away from Shifu in the next shot. As Po was already behind Shifu, so was his shadow.
Van dezelfde site, met de link; http://www.imdb.com/title/tt0441773/movieconnections, komt de volgende informtie. Dit gaat over uit welke films of in welke films dezelfde dingen te zien zijn, inspiratiebronnen van en voor elkaar:
Circle of Iron (1978) - another martial arts movie where the great secret is a mirror
The Lion King (1994) - The last scene of the wise turtles death holds many visual references to Simba's encounter with Mufasa's spirit.
"Samurai Jack" (2001) - The beginning (dream) sequence is a reference to "Samurai Jack". Both the drawing style (pseudo 2D) and visual style, together with the part inside the Inn.
Nacho Libre (2006) - Jack Black's (As Luchador/Po) "gluteal flex" before engaging in hand-to-hand combat.
Hot Rod (2007) - Ian McShane (Frank in Hot Rod and Tai Lung in Kung Fu Panda) is beaten by a multi-hit martial arts move to the chest in both movies
Op http://wapedia.mobi/nl/Kung_Fu_Panda is de volgende informatie over de productie te vinden: Werk aan de film begon al voor oktober 2004.[1]. In september 2005 kondigde DreamWorks Animation de film aan samen met Jack Black, die de stem van de protagonist zou gaan doen.[2] Aanvankelijk was het de bedoeling dat de film een parodie op het Kung Fu-genre zou worden, maar co-regisseur John Stevenson was tegen dit idee. In plaats daarvan werd de film gewoon een komedie.[3] De regisseurs van de film lieten zich blijkbaar inspireren door Stephen Chow's acti-komedie Kung Fu Hustle uit 2004.[4] Ze wilden de film dan ook een autentiek Chinees en kung fu-gevoel meegeven. Daarom bestudeerden productie-ontwerper Raymond Zibach en art director Tang Heng jarenlang Chinese schilderkunst, architectuur en kung fu-films.[5] Volgens Zibach waren vooral films als Hero, House of Flying Daggers en Crouching Tiger, Hidden Dragon voor hem een inspiratiebron voor de film.[5] De film moest volgens de producers ook een “episch” gevoel krijgen. Dit in tegenstelling tot veel andere DreamWorks-animatiefilms, die het vooral moesten hebben van beroemdheden die de stemmen inspraken en muzikale nummers.[6] In november 2005 maakte Dreamworks Animation bekend dat Dustin Hoffman, Jackie Chan, Lucy Liu en Ian McShane ook tot de cast zouden behoren.[7]
De met de hand getekende animatiescène aan het begin van de film was bedoeld als referentie naar een Chinees schaduwspel.[8] Ook de slotscène bevat met de hand getekende achtergronden en personages. De rest van de film maakt gebruik van computeranimatie. Deze computeranimatie was complexer dan wat Dreamworks tot nu toe had gedaan.[9] Ter voorbereiding namen de tekenaars zes uur lang kung fu-lessen.[10]
Op deze site: http://movies.yahoo.com/movie/1809826133/critic, staan ongeveer 14 recensies. Ik wilde ze er niet allemaal op zetten, vandaar alleen de link.
Recensie van Arjen Dijkstra, http://www.movie2movie.nl/:
Dreamworks’ zomeroffensief tegen Pixar/Disney’s nieuwe ‘WALL-E’ heet ‘Kung Fu Panda’ en het lijkt erop dat de eerste slag door Dreamworks is gewonnen. Met een goede cast, die goed uitgewerkte karakters neerzet, die in superfijne animaties prachtig worden verbeeld, brengen ze een film die met veel humor alle leeftijden van begin tot eind kan vermaken. Het is uiteraard een genrefilm, maar hij is absoluut geschikt voor een breed publiek. Geen flauwe verwijzingen, geen imitaties of parodieën speciaal bedoeld voor kenners van het genre, maar gewoon een lekker ouderwetse kung fu film, met een universeel thema: geloven in jezelf (en met een standaard opbouw en afloop, dat wel).
Een sterrencast helpt en zal in de papieren hebben gelopen, maar het is het waard geweest. Jack Black is de ideale acteur om zich te kunnen verplaatsten in Po’s zwaarlijvigheid zonder het te zwaar te maken, een flinke dosis zelfspot is hem gelukkig niet vreemd; hij zorgt voor de meeste humor in de film. De 71-jarige Dustin Hoffman, met dat herkenbare kraakje in zijn stem, stelt zelden teleur en doet dat ook hier niet; hij is echter alleen nog in kleine of minder serieuze rollen te zien (‘Mr. Magorium's Wonder Emporium’, ‘Meet the Fockers’) te zien en lijkt af te stevenen op een lichtvoetige afsluiting van zijn carrière. Ach, het is allemaal zen, zullen we maar denken. Jackie Chan heeft ook een heel klein rolletje, maar die zien we toch liever écht vechten, dus dat geeft niet. En dan hebben we nog Seth Rogen en Angelina Jolie, okay, dat waren ze.
De film opent in een werkelijk bijzondere animatiestijl, die al gauw de verbeelding van een droom van Po blijkt te zijn, helaas. Als deze stijl was doorgezet hadden we een authentiekere film kunnen aanschouwen, maar dit risico heeft Dreamworks kennelijk niet willen nemen. Want de strijd die hier wordt gestreden gaat ook om wie de meest gedetailleerde animaties kan maken en dat is weer dik in orde. Als Po ontwaakt worden we teruggeworpen op een computeranimatiestijl die al is uitgemolken sinds ‘Toy Story’ (nog nauwelijks geëvenaarde topper uit 1995) en die qua stijl geen verrassingen meer biedt, maar wel op een subtiele manier imponeert, met veel oog voor detail en prachtige kleuren. We zullen er aan moeten wennen dat originele, afwijkende stijlen voorlopig niet meer aan bod komen vanuit Hollywood.
Dit alles doet niets af aan het feit dat je bij Kung Fu Panda geramd zit als je voor superstrakke animatie en puur entertainment komt. Van het begin tot het einde is het lachen en genieten van leuke karakters en een simpel, maar effectief verhaal, dat zich, zoals gezegd, volledig voorspelbaar ontrafelt, maar waarbij je je geen moment verveelt. Nog een groot pluspunt van de film is dat de animaties effectief zijn ingezet in de uitwerking van de humor, waarin Po's zwaarlijvigheid én eetverslaving een grote rol spelen. Hoogtepunt is de ‘vechtscène’ met eetstokjes tussen Po en meester Shifu, schitterend!
Recensie door Kaj van Zoelen, http://www.filmtotaal.nl/:
Kungfufilms moeten vooral aan één criterium voldoen: goede martial arts. Of dat nou in ongewapende duels, zwaardgevechten of trainingen naar voren komt. De rest, zoals een goed verhaal, interessante karakters of sterke dialogen, zijn mooi meegenomen, maar wegen minder zwaar dan in andere genres. Zulke factoren maken, hoe minimaal ook ingezet, toch het verschil tussen een onderhoudende kungfufilm en een slechte. Zonder een noemenswaardig verhaal of boeiende personages moeten de gevechten wel héél imposant zijn wil het voor de kijker de moeite waard zijn de rest van de film te doorstaan. Kung Fu Panda, de geanimeerde ode aan oude kungfufilms uit de jaren zeventig biedt gelukkig genoeg allround entertainment om anderhalf uur flink te onderhouden.
Het verhaal is typerend voor dergelijke films, maar tegelijk ook vrij modern en westers. Po, een panda die in het noedelrestaurant van zijn vader werkt, droomt ervan een kungfuheld te zijn. Net als de door hem geadoreerde legendarische Furious Five, die onder meester Shifu bovenop de berg trainen. Dan voorspelt meester Oogway, de meester van Shifu, dat hun oude en gevreesde vijand Tai Lung, een sneeuwluipaard, terug zal keren om wraak te nemen. Oogway kiest Po uit als de Dragon Warrior die het dorp in de vallei en de tempel op de berg moet beschermen tegen de gevaarlijk goed in kungfu bedreven sneeuwluipaard. De rest laat zich raden. Origineel is het allerminst, maar bevredigend wel.
Is het onwaarschijnlijk dat een dikke, lome pandabeer bedreven raakt in kungfu? Misschien, maar iedereen die ooit een film met de flexibele, razendsnelle doch flink gezette Sammo Hung heeft gezien weet dat het niet onrealistisch is. En zodra eenmaal de juiste trainingsmethode is gevonden door meester Shifu kan hij ook van een panda een vechtmachine maken met bijbehorende vechtstijl. In zijn geval de ‘beerstijl’ aangezien alle leden van de Furious Five martial-artsstijlen hanteren die overeenkomen met hun diersoort: kraanvogel, bidsprinkhaan, aap, slang en tijger. Bij het animeren van deze verschillende vechtstijlen hebben de makers duidelijk onderzoek gedaan hoe deze stijlen weergegeven moesten worden, met een aantal spectaculaire vechtscènes als resultaat.
Natuurlijk, als echte mensen dergelijke bewegingen maken is het imposanter, maar dat neemt niet weg dat ook met de computer geanimeerde gevechten zeer vermakelijk kunnen zijn om naar te kijken. Ook prettig is dat de aanwezige humor een stuk minder geforceerd is dan in DreamWorks’ 3D-animatiefilms als Shark Tale en Madagascar. Bij deze voorgangers werd het verhaaltje nog rond een aantal flauwe grappen geschreven, maar dit keer komen de grappen rechtstreeks voort uit het verhaal en de karakters. Wel zijn er net als in die films onnodig veel sterren aangetrokken om drie tot vijf regels tekst in te spreken zonder dat ze iets toevoegen.
Jack Black daarentegen is perfect gecast in de hoofdrol. Verander kungfu in rock-‘n-roll en je hebt zo ongeveer het levensverhaal van Black en zijn band Tenacious D, en de humor van de panda sluit aan bij die van de stevige komiek. Ian McShane (vooral bekend als pooier/kroegbaas/meestermanipulator Al Swearengen uit de serie Deadwood) slaagt er ondertussen in om maximale dreiging en veel boosaardig plezier in de dialogen van schurk Tai Lung te leggen. Elke keer dat Tai Lung het woord neemt is het genieten geblazen.
Van studiegenoten hadden we als tip gekregen om nog eens te kijken naar trivia's binnen de recensies. De trivia's bevatten over het algemeen wel verwijzingen die wij zouden kunnen gebruiken binnen ons onderzoek. Dit heb ik dan ook nog even gedaan. De volgende trivia's heb ik gevonden op http://www.imdb.com/title/tt0441773/trivia:
- The individual fighting styles of the Furious Five members (Crane, Mantis, Tiger, Monkey and Viper) are actual martial art styles modeled after the particular animals.
- The Kung Fu/ Wu-xia convention where attacks on the correct nerve/ Chi points can cause paralysis and other effects is adopted although it is not explained in the film, and the jade figurine topped sticks on the shell worn on the imprisoned Tai Lung are positioned at the traditional Chi energy points of the body. The sticks are intended to keep the villain from accessing the power from those points, which is why he was first concerned about removing them before attempting to break his chains.
- Shifu's Chinese name, as shown in the end credits, means "Teacher-Master" ("Shi-fu" in Pinyin transliteration). Shifu is a red panda, but with a lot more white fur than red.
- Tai Lung's Chinese name, as shown in the end credits, means "Big/Great Dragon" ("Da-long" in Pinyin transliteration). Tai Lung is a snow leopard, which is why he is white, with a long bushy tail, and has rosette markings.
- Ogway's Chinese name, as shown in the end credits, means "Tortoise" ("Wu-gui" in Pinyin transliteration). Oogway is a tortoise, and often wears a cassock with the markings a stylized tai-ji/ tai-chi fish diagram on his back.
- WILHELM SCREAM: When Tai Lung is escaping prison and is hitting the Rhino guards with a mace. He flings a guard into the air and when he kicks the guard through the door, just before he lands, you hear it.
- The characters of KG Shaw and JR Shaw are a reference to The Shaw Brothers Creative Group, who created many 1970's kung fu movies. Tai Lung is named after Shaw star Lung Ti.
- Po employs the bear-style of kung fu in his final fight with Tai Lung.
- The circular marking on Mantis' back contains the stylized rendering of a Chinese art character for "longevity" ("Shou" in Pinyin transliteration) which is commonly used in paper cuttings, wooden panels, silk prints, etc.
- According to his online diary, Jackie Chan recorded his voice-overs during a single 5 hour recording session in LA on October 15, 2007. He also recorded his lines for the Mandarin and Cantonese versions.
- Code title used during production: "Daydreamer".
- One character that needed revisions was Tai Lung, who continually seemed too sympathetic as the villain of the story. As a result, the producers included the sequence that illustrates the story Tigress told about Tai Lung's betrayal of his father's principles and his rampage after being refused the Dragon Scroll to make him sufficiently despicable to the audience. By contrast, Po was refined by Jack Black and the writers from an unpleasant obsessed fan who unsettled his heroes to an affable martial arts lore devotee painfully self-aware of his inadequacies.
- According to an interview with James Hong, his father owned a noodle shop. Once the producers found out about this, they incorporated it into his character, Mr. Ping.
- Dustin Hoffmann's contract includes a stipulation in which allows him to do additional voice recording sessions without hindrance should he be unsatisfied with his performance.
- The scene where Po enters the Jade palace, where he is amazed by all the relics, is based on the director's first experience entering the Skywalker Ranch of George Lucas, where all the props from the Star Wars (1977) movies can be found.
- The opening scene is an homage to Japanese anime, as both directors are big fan of the genre. They wanted to distinguish the opening dream sequence, so they faked 3D into 2D.
- Jackie Chan's signature jump kick and yell (as The Monkey) is similar to the animated intro for USA Network's "Kung-Fu Theater", from the 1980s.
- The first DreamWorks Animation film to release in IMAX.
- In the movie, the name of the prison is "Chor Ghom Prison". "Chor Ghom" is Cantonese for "go to prison", or to literally "sit in prison."
- When Po's Father gives him noodle soup for the tables, he says they go to 4 different numbers: 2, 5, 7, and 12. There is a pattern to these numbers, the number added to the previous number equals the next number. For instance: 2+5=7, 5+7=12
4. Keuzes van de makers
Karakters:
Po (reuzenpanda, een beschermd Chinees dier)
Po is leerling noodlemaker, maar eigenlijk heeft hij een heel andere droom. Zijn dromen gaan namelijk niet over de eetbare slierten, maar over vechten, en dan natuurlijk in de stijl van Kung Fu. Door een samenloop van omstandigheden is het ook Po die de vallei moet gaan redden op het moment dat Tai Lung het voorzien heeft op dit stuk grond. Hoewel Po nog slechts een beginneling is in de edele Kung Fu kunst is hij vastberaden om te laten zien wat hij kan en zo Tai Lung te verslaan.Snelheid en behendigheid zijn niet de sterkste eigenschappen van Po, daarom zit zijn specialisme in het verrassingseffect.
Tai Lung (sneeuluipaard)
Tai Lung is het grootste kwaad in Kung Fu Panda. Iedereen geloofde altijd dat hij de beste vechter was die er bestond, een gedachte die Lung ook zelf maar wat graag deelde. In de loop der tijd daalde de populariteit van Tai Lung, iets wat hij niet kon verkroppen en waardoor hij zijn donkere hart liet spreken. Na een vernielingstocht in de vallei belandde hij in de Ghorh-Gom gevangenis waar hij de laatste twintig jaar verbleef. Alhier zint hij op wraak en eenmaal ontsnapt, wil hij afmaken waar hij twintig jaar geleden mee begonnen is.Na 20 jaar eenzame opsluiting in de gevangenis zint Tai Lung op wraak.
Master Shifu (rode panda)
Shifu is misschien klein, maar wel een grote meester in de Kung Fu sport en is daarom een trainer voor de beste Kung Fu strijders binnen China. Ondanks dit goede voorkomen is hij zeker niet perfect, hij is een strikte leermeester die wordt achtervolgd door de fouten uit zijn verleden. Shifu krijgt de taak om Po van een logge panda om te toveren tot een Kung Fu krijger die klaar is om de strijd met Tai Lung aan te gaan, iets wat uiteraard voor de nodige conflicten zorgt. Kung Fu heeft voor Master Shifu geen geheimen. Zijn beste wapen: een wuxi-vinger: de mogelijkheid om een tegenstander met 1 vingerbeweging af te troeven (toch niet zo aaibaar als hij eruit ziet).
Master Monkey (aap)
De enige aap in het gezelschap is vriendelijk, speelzaam en enthousiast, hiermee is het de meest toegankelijke van het stel. Hoewel hij dus makkelijk benaderbaar is, wil dit niet zeggen dat hij altijd vriendelijk blijft, wanneer het moet laat hij zijn krijgskunsten voor zich spreken. Gelukkig hoeft Po hier niet bang voor te zijn, Monkey geniet van het spektakel wanneer Po tracht om het tot Kung Fu meester te schoppen en de aap houdt dan ook wel van een goede grap. In het bezit van een krachtige staart.
Master Tigress (tijger)
Eén van de twee vrouwelijke kanten in het verhaal wordt vervuld door een tijgerin, een heldin die geen angst kent, dapper is en overal het beste uit wil halen. Hoewel ze alles zal doen om redding te brengen in een situatie, vertrouwt ze niet in Po, ze ziet hem als niets meer dan een leuke grap en zeker niet als de redder voor de vallei. Snel, behendig en acrobatisch.
Master Mantis (bidsprinkhaan)
Master Mantis is weliswaar de allerkleinste van het stel, zelf zal hij dit echter nooit toegeven. Ondanks zijn kleine lengte leidt Mantis namelijk aan het Napoleon complex: hij vindt zichzelf sterk, snel en dodelijk, toch is hij sympathiek tegenover Po en tracht hij in iedere situatie een flinke dosis humor te injecteren. Mantis is voor niemand bang ... afgezien van een vrouwelijke bidsprinkhaan. Sterke beenspieren, snel, geluidsloos.
Master Crane (kraanvogel)
De kraanvogel is te omschrijven als de moeder van het gezelschap, toch is Crane geen vrouw, maar een man. Wanneer er een conflict dreigt tussen de verschillende vechters, staat Crane vooraan om het geschil op te lossen. Hoewel Crane er alles aan doet om te winnen, zal hij echter niet alle gevechten kunnen stoppen, ondanks dat hij dit graag zou willen. Gevaarlijkste wapen: spanwijdte van zijn enorme vleugels.
Master Viper (slang)
Viper is het tweede vrouwelijke personage: een slang die het ene moment haar charme laat spreken en flirt met de beesten om haar heen, om het volgende moment geheel zakelijk te zijn door haar kracht en precisie te laten spreken. Dit laatste resulteert in een dodelijke aanval, het is dan ook niet vreemd dat Viper meestal haar zin krijgt. Wapen: lenigheid: kan zich in elke bocht wringen en staren in haar ogen.
Camera voering:
Het zogenaamde kikvorsperspectief (cameravoering van onderaf naar boven) is terug te vinden in een scene waarbij de oude wijze meester Oogway overlijdt en letterlijk naar de hemel stijgt. Dit camerastandpunt draagt bij aan een gevoel van grootheid van master Oogway en natuurlijk wordt er in het grotere geheel mee duidelijk gemaakt wat een ontzag men moet hebben voor de dood. Dit kikvorsperspectief wordt ook gevoerd als Po Shin Fu als zijn meester erkend (scene bij de bron). Door het filmen van onderaf zie je als kijker de grootsheid van master Shifu door de onderdanige blik van Po.
Een duidelijk tegenovergestelde cameravoering is ook aanwijsbaar. Als Tai Lung voor het eerst in beeld komt in de zwaar bewaakte gevangenis kijken we van bovenaf op hem neer. Hierdoor krijgen we een goed beeld van hoe diep hij in de put zit aan zware ketens vast. Dit noemen we het vogelperspectief.
Muziek/geluid:
De (pan)fluit wordt ingezet op momenten dat men 'rust' of de typische Aziatische sferen wil overbrengen. Denk bijvoorbeeld aan de verdrietige scenes waarin de oude schildpad doodgaat of dat Po zijn meester na het gevecht met Tai Lung gewond (en in zijn eerste aanblik misschien wel dood) aantreft. Daarentegen worden er drum ingezet als de makers een sfeer van 'onrust/chaos/haast' willen neerzetten. Voorbeelden van fragmenten waarin de drums hoorbaar zijn: de scene dat Tai Lung ontsnapt uit de gevangenis en de verkiezing van de dragon warrior.
Het verhaal begint in de bergen waar je de Panda tegen zou kunnen komen.
Het gebied is vochtig (mist in dal/blauwig) en de zon verwarmt de omgeving, rode lucht.
Kungfu is een legende. De Kungfupanda.
De panda kent de Aziatische vorm van beleefdheid. Mond leeg eten, ouders respecteren, etc.
Ook is hij terughoudend/geduldig.De goedheid en het geduld worden beloond.
Slechte boeven - krokodil, mega os/bozestier, hyeana. Vaak rollen van slechterik.
Straatbeeld: De straat is druk, veel mensen op simpel vervoer. Lampionnen en noodletentjes versieren het straatbeeld. Uiteraard wordt alles met stokjes gegeten.
Tradities van doorgeven in de familie komt naar voren (noodletent doorgeven aan panda)
Iedereen heeft een plek in de wereld, die moet je accepteren In het westen gaan we opzoek naar de plek die bij ons past (concurrentie)
De wijze Shivu lijkt erg qua houding, uiterlijk en wijsheid op wijze uit Star Wars. (obi 1 knobi?
Mag je in Azië je eigen droom leven of wordt je leven geleefd door de overheid en de ouders?
De vurige 5 beginnen in symbool van de driehoek.
Sterke basis, werkend naar het hogtepunt toe.
De panda probeert binnen te komen met doorzettingsvermogen, zijn passie en zijn doel.
Draken komen veel voor in het begin stuk. Het kiezen van de drakenkrijger en ook de draken die hierbij naar voren komen in het beginstuk van het gevecht.
Bewaking: De gepantserde neushoorns zijn bewakers. 1000 bewakers voor 1 gevangene. De gevangenis doet denken aan de bouwwerken uit de lord of the rings, star wars en misschien ook Indiana Jones.
Tempels staan hoog op de berg, grote brede trappen hier naar toe. De gekozen krijger krijgt geen uitleg, maar moet zijn rol vervullen.
Drakenrol, verwijzing naar de grenzeloze macht. - Wie de ware boodschap van de bijbel doorgrond heeft de wijsheid in pacht.
De panda kent alle grepen, rituelen en symbolen van de drakenkrijger. (passie)
Test voor je de krijger mag zijn. De panda kan geen kung fu, toch probeert hij een aantal handelingen. (beer, aap, etc. veel kunsten uit kung fu zijn vernoemd naar de dieren)
De panda kent geen gevaar, hij kent geen angst, hij kent geen Kung Fu, hij ken niks :)
De panda eet zijn stress weg (veel voorkomend probleem in het echt) Dit doet hij met perzikken uit de boom van de hemelse perzikken. (uiteraard niet de bedoeling/Adam en Eva?)
Ontsnapping van het gevaarlijke wezen doet denken aan de Matrixx. Slowmotion beelden om speren te ontwijken en de massale knokpartij van 1 tegen 1000.
Vallei is bewoond, mooie groene kleuren ipv warme rood.
Nu is de vallei nog in bloei en gaat alles goed. Het rood zou hier eerder staan voor dood en verderf ipv warmte. In China staat rood voor geluk. Traditioneel wordt er dan ook in rode kleding getrouwd.
De fantastic 5 gaan naar berg (warmrood). Hier zien we hoe meester van leerling verliest. (Tai Lung)
Hij wil de dragonroll, geheime rol met informatie over de ware kracht van kung fu.
De fantastic 5 en de meester werken vanuit innerlijke kracht en rust. De panda kan hier niet meeleven.
Proberen iets te doen is beter dan gelijk zeggen dat het je niet gaat lukken.
Met goede hulp en vertrouwen kan iedereen ver komen
De innerlijke kracht komt ook door vasten, hier heeft de Panda veel bezwaar tegen.
De 5 willen de panda niet hebben, omdat ze zelf zijn opgeleid de warrior te stoppen (omdat een van hen de drakenkrijger wil worden?). Meester laat dat niet toe.
Panda blijft stress wegeten. Als de meester hem verteld dat de aap zijn koekjes bovenin de nok bewaard zit de panda binnen 2 seconde (in spagaat) boven in het dak. De eerste kung fu les is geslaagd.
De juiste motivatie (eten) brengt de panda overal.
Jin-Jang teken komt naar voren m goed in balans te zijn voor een geestlijke strijd met jezelf. Dit zorgt dat je zelf sterker wordt en je blijft ontwikkelen.
Krachten bundelen maakt individuen tot team en dus sterker. Dit doen de fantastic 5 ook.
Iedereen vlucht dorp uit voor nadered onheil. De panda wordt door iedereen uitgekotst, omdat hij ze niet helpt, hij zou ook niet weten hoe.
De fantastic 5 leiden de mensen weg, de panda gaat verslagen mee.
Zijn vader spreekt hem voor hij weggaat aan. Het geheime ingrediënt van de soep wat hij nooit heeft verteld verklapt hij nu. Het is er niet. Maar toch geloofde je in de speciale ingrediënten en vond je de soep super.
Het onheil komt dichterbij, dondere wolken aan de hemel, regen en grijstinten vullen het beeld. Alles kleur en warmte is uit het dal verdwenen.
Shivu geeft liever zijn leven dan zijn geheim aan Tai Lung.
De meester wordt verslagen door Tai Lung, maar de rol, die heeft de panda meegenomen.
Na het gesprek met zijn vader gaat de panda terug naar de tempel, waar Tai Lung en Shivu aan het strijden zijn. De panda komt bekaf van het traplopen binnen en verteld dat hij er klaar voor is de Tai Lung aan te pakken.
De Warrior vindt het een lachertje en valt gelijk aan.
De panda verdedigt de rol met zijn lijf en blijft denken dat de rol het lekkerste stuk eten ter wereld is waar hij zo van wil gaan eten.
De panda maakt vervolgens gebruik van alles wat hij weet (pannen/noodles/bamboe/hetdorp/zijn lichaam en het verstand over en aan eten.)
Uiteindelijk verslaat de panda Tai Lung na een uitputtingsslag en gebruikt hij de meest erge vingergreep die Shivu kent. De panda heeft het echter zelf ontdekt en niet geleerd.
Na de knal komen de dorpelingen terug en zien de pandakok staan. Precies zoals hij in het verhaal was begonnen. Nu wordt hij wel op handen gedragen (figuurlijk, hij is te zwaar)
De karakters: In de film is behalve het volk in het dorp zelf, niemand gelijk. Hierdoor worden de hoofdpersonen gelijk gescheiden van het gros van de bevolking. Naast het wat angstige kipachtige volk in het dal zijn er ook nog de fantastische 5 die getraind worden op een tempelberg. In deze tempel zijn nog 2 andere wezens aanwezig. De wijze shivu en de oude meester (Schildpad)
De panda is in het Aziatische plaatje goed te herkennen als bedreigd dier. Er komt er ook slechts 1 van voor in de film. De panda staat verder bekent om zijn rustige bewegingen, het moeizame leven dat hij leidt en de enorme eetlust die panda’s hebben. In de film worden deze elementen mooi gecombineerd in kung fu panda.
Kung fu is een sport die wordt beoefend door merendeels mannen en gaat gepaard met diverse bijzondere dans bewegingen, waarbij wapen gebruikt mogen worden.
De panda leert vanuit rust de vechtsport te benaderen. Dit wordt de panda extra moeilijk gemaakt door zijn extreme fanatisme dat hij heeft voor de sport en voor de fantastische 5. De panda oogt in het eerste opzicht onhandig, traag, vol goede bedoeling maar met een slechte uitvoering. Dit is allemaal wanneer hij graag van zijn werk naar de arena wil boven op de berg.
Zijn doorzettingsvermogen en inventiviteit zijn echter wel te prijzen. Dit is dan ook de toevallige reden waarom hij tot dragon warrior wordt gekozen.
In de film komt de passie die panda’s hebben voor eten en de strijd die ze dagelijks voor het eten moeten voeren mooi naar voren. De panda doet vrijwel alles voor eten en als hij weet waar eten verstopt is, wil hij het op de meest onmogelijke manieren bemachtigen. Met deze oplossingen en de drang naar eten worden de eerste kung fu lessen aan de panda geleerd.
De decors: Deze zijn uiteraard nagebootst vanuit het Aziatische landschap waar de Panda beer zich herbergt. Er is veel (bamboe)bebossing en het klimaat hebben ze warm en vochtig aangedaan. De panda leeft zelf in het dorp, het liefst rustig achter de schermen van het restaurant van zijn vader. Overal op straat zijn de kleine noodle restaurants te vinden in de aziatische dorpen. Overal wordt met stokjes gegeten en de huizen zijn gebouwd naar de Chinese stijl. De bouw doet veel denken aan de Jackie Chan en ninja films uit de jaren 90.
Naast het dorp dat tussen het dal en de bergtop in licht, zijn er ook nog de tempels van de wijzen die hoger op de berg liggen. Hiernaar toe lopen een soort van Inca-achtige trappen stijl omhoog naar de deur.
Naast het decor waar het dorp in is gevestigd, is er ook nog het decor van de “onderwereld”. In deze onderwereld zitten de kerkers waar de ooit getrainde dragon warrior is opgesloten. Deze wereld is laag in de grond gestopt om zo het gemene en vuil van de aarde diep weg te stoppen. Deze onderwereld en de plek van het kwade wordt omgeven door verschillende obstakels en puzzelstukken om de kerker te kunnen ontvluchten. De hermetisch afgesloten plek in de grond wordt bewaakt door een leger van bewapende en gepantserde neushoorns. Deze dieren kennen in de natuur goed hun plek, zijn sterk en sociaal en zijn niet bang om een stap naar voren te doen in plaats van terug.
Het dal verspringt flink snel van warme ondergronden, naar koude dieptes. Het warme is de geromantiseerde beleving van het dal, de koude en diepe dalen zijn meer de achtergronden voor de gevechtsscenes en de achtervolgingen naar de tempel toe.
De kostuums: De kostuums zijn redelijk herkenbaar voor iedere Bollywood kenner. De (kipachtige) dorpelingen lopen in een kloffierond waarbij lijkt of ze allemaal een eigen noodle restaurant hebben. De fantastische 5 dragen daarentegen meer de traditionele gewaden.
De kleurrijke gewaden sluiten goed aan bij hun eigen lichaamsbouw. Deze is in de film erg wisselend met een tijger, slang, insect, aap en vogel
De muziek: De muziek wordt in deze film verzorgd Hans Zimmer in samenwerking met John Powell. Deze componist en filmmuziekmaker heeft al voor meerdere films de muziek verzorgt. Black rain, The last Samurai en the themesong voor Pirates of the caribbean waren grote successen in de muziek die Hans Zimmer heeft bereikt.
De kennis van de muziek uit het oosten heeft Hans Zimmer goed kunnen terugbrengen naar de filmmuziek die gebruikt is in Kung fu Panda.
Een bekend lied is het lied van Kung fu fighting. Het is een typisch deuntje over kung fu, met de daarbij kenmerkende en gebruikelijke geluiden. Het pling-plong gehalte is hierin redelijk hoog en in de muziek wordt veel gebruik gemaakt van fluit, drum en gitaar.
De film wordt redelijk traditioneel opgebouwd van een rustig begin naar een apotheose aan het eind waar de spanning optimaal is. In de filmmuziek is hier erg rekening mee gehouden. Zo is er in het begin rustige oosterse muziek te horen. Wanneer het grappig is zal de muziek wat lichtvoetiger worden en sneller gespeeld worden. Op het moment dat Tai Lung in het beeld komt, de opgesloten dragon warrior, wordt de muziek een stuk spannender en boezemt je bijna echt angst in.
De muziek die gemaakt is voor de film is naast leuk om te horen en goed aangepast aan de Aziatische muziek, is ook zeer kind vriendelijke en politiek correct. Wat een van de vele commentaren op het internet is, is dat de muziek in losse flarden erg onsamenhangend kan zijn. Echter met de kennis van de film en het verhaal van de film bij de muziek, komt de muziek een stuk meer tot leven. Gezien de opbouw in de film is het ook aan te raden de muziek in de juiste volgorde af te spelen.
Alleen het laatste nummer is gemaakt door een andere componist, Choo Lee. Deze componist heeft van het origineel Kung Fu Fighting een andere variant gemaakt speciaal voor de film.
Cameravoering: Voor de cameravoering zijn diverse nieuwe technieken toegepast om de precieze camerabeelden goed te laten zien. Shrek was al 1 van de eerste animatiefilms waarbij de camera in een vrije positie geplaatst kon worden, omdat de leefomgeving een levende wereld was die helemaal was ingevuld. Je kon dus voor, achter, boven of naast Shrek gaan staan, overal zag je de rest van de wereld.
Het probleem met kung fu panda was alleen dat er nu een pandabeer van 130 kilo voor een rol van kung fu vechter werd aangenomen. Dit vroeg om een hoge HD kwaliteit. De vrijheid van het plaatsen van de camera bleef, maar door de kwaliteit was men in staat meerdere camera’s tegelijk te gebruiken en de bewegingen te optimaliseren, zonder het creatieve proces te onderbreken.
Montage: Voor de montage is ruim 24 miljoen computeruren. Dit is ruim vier keer zoveel dan bij de film Shrek. Met name door de vechtscènes was er meer tijd nodig, om alle stukjes vacht, haar, vocht en kleding goed mee te laten bewegen.
Belichting: De belichting is in de computer helemaal bewerkt met een vast zon punt. Na het maken van de film is in de computer het licht automatisch bewerkt en bijgewerkt waar nodig.
Tijd: De tijd waarin de film zich afspeelt is een prachtige mix tussen de oude wetten en verhalen over draken(doders) en de huidige tijd van het vertrouwen hebben in jezelf en de noodle cultuur uit het oosten. Echter blijft de film zelf van techniek verstoten.
Het nodige vuurwerk dat gebruikt wordt en voor het grijpen ligt in de film heeft weer de betekenis van het vieren van de gekozen krijger, maar ook het verjagen en weghouden van de kwade geesten. Precies zoals de chinezen volgens oud gebruik vuurwerk behandelen rond de jaarwisseling.
Cultuur:
Animatie: Kung fu Panda begon voor veel mensen letterlijk en figuurlijk als een droom. Kung fu panda is een redelijk normale kung fu film, waar naast de animatie ook humor en grappen zijn toegevoegd. Het begin van de film is echter dusdanig rustig, dat de kijker mee wordt genomen in een droomwereld van animatie, waarbij op ieder detail is gelet. Omdat de film een film moet blijven en geen kunstwerk of documentaire, hebben ze deze gedetailleerde manier van animatie laten gaan en zijn op de old school animatie verder gegaan. Toch is de openingsscene een uniek stukje animatie wat nog niet eerder behaald was.
Overeenkomsten met andere films:
In de film Kung fu Panda zijn diverse overeenkomsten met andere films die we kennen. Zo herkennen we zelf in de wijze Shive de kleine aliën uit de film Starwars, bekent als Yoda. Deze grote held en voorbeeld van Anakin Skywalker wordt gecreërd na een aantal starwars films om een groot en oud voorbeeld als (be)strijder te zijn van de Dark Jedi. Deze link is te leggen naar de combinatie van de wijze Shivu, de leerling Po (de panda) en de slechte Tai Lung (Dark Jedi). De lijn van het verhaal volgt in kleine delen ook de episodes van Starwars, alleen is starwars in de gehele ruimte actief, vandaar de vele afleveringen, en kung fu panda heeft zich gespecialiseerd in de oosterse vechtkunst, cultuur en omgeving.
Naast de star wars beleving is Lord of the rings gebruikt om een impressie te kunnen krijgen van de diepe, ingewikkelde kerkers die zijn aangelegd in de animatie verwerker. De enorme diepe en donkere kerkers worden door een overtollig aantal sterke en enge uitziende dieren bewaakt, terwijl de gevangene slechts 1 persoon betreft. Deze heeft dan ook bijzondere krachten en training gehad om zich uit de moeilijkste (kung fu) posities te bevrijden.
De bewegende delen die naar de kerker leiden en de manier waarop de krijger gevangen is gezet, doet denken aan het opsluiten van de diverse monsters bij Lord of the rings. Deze wezens kregen daar een teken, waarna ze met enorm veel kracht wisten te ontsnappen.
In Kung fu panda geldt dat ook, immers komt 1 van de dorpelingen naar de gevangenis om te kijken of hij daadwerkelijk nog opgesloten zit. Dit is voor Tai Lung het teken om te gaan ontsnappen, omdat een andere dragon warrior is aangesteld.
Nadat Tai Lung uit zijn ketenen is ontsnapt, begint een grootse opmars naar het aardoppervlak, waarbij hij 1000 wachters weet te verslaan op slinkse wijze. In The matrix neemt Keanu Reaves het op tegen een 1000 tal wachters, die hij met simpele (kung fu) bewegingen weet te verslaan. Dit komt niet door zijn enorme kracht, maar puur door snelheid en zijn reflex. Wanneer er kogels worden afgevuurd op hem, kan hij deze in slowmotion ontwijken of zelfs laten stoppen. Dit heeft te maken met de innerlijke kracht van het kung fu.
In de film krijgt Tai Lung geen kogels maar speren en andere voorwerpen naar zich toe geworpen, door de zelfde bewegingen weet hij deze allemaal te ontwijken, te vangen en terug te gooien.
In onze vorige jeugd werden veel ninja films, slechte B kung fu films en Jackie Chan films uitgezonden. In deze films is uiteraard goed gebruik gemaakt van de omgeving. Wat erg herkenbaar was in kung fu panda waren de dorpse plaatjes. Hierin bestond de grond gewoon uit zand of rotsachtige bodem.
De huizen die gebruikt worden in de film zijn vaak redelijk laag gebouwd, met de versieringen op de dakranden.
Binnenin is er een typische Aziatische inrichting gehouden. Ruimtelijk, leeg en laag meubilair. Net als in de kung fu films wordt er in het huis gebruik gemaakt van diverse kleine kamertjes die aaneengeschakeld zijn. Het lijkt of er tussen slechts papieren wanden zitten waar je zo door heen kan springen. Voor mogelijke verrassingsaanvallen is dit fijn om snel weg te kunnen komen. Daarnaast hoor je snel geluid erdoorheen. Bij de meditatie van de kung fu leerlingen is stilte vereist, dus de dunne wanden laten dus enkel de hardop gesproken woorden door. In de film zijn deze veelal van Po. 5. Doel-visie-boodschap.
Het doel van de makers was om een goede 3D animatie te maken van een chinese veschfilm. Het moest een seriueze kung fu film worden en geen persiflage. Traditioneel wordt in China deze krijgskunst alleen voor verdediging gebruikt en dat is ook wel wat je terug ziet in de film. Althans bij de goede karakters (de slechte Tai Lung heeft dit principe enigzins verlaten).
De visi van de makers is om zoveel mogelijk authenticiteit in de film te stoppen. Ze zijn daar goed in geslaagd. Het decors is Chinees en doet denken aan klassieke Chinese kunst. De muziek is ook goed gemaakt en past in het Chinese karakter. De makers doen de traditie van China en Kung Fu alle eer aan.
En dan de boodschap, minder orgineel. Als je het echt wilt, doe je best en houd vol en dan lukt het je wel
